Elkarrizketa irakasle miresgarriari

Elkarrizketa hau egiteko aukeratutako irakaslea Maria izan da, nire lehen hezkuntzako ingeleseko irakaslea. Lan hau aurkeztutakoan burura etorri zitzaidan lehenengo persona bera izan zen zenbait arrazoiengatik. Txikitatik oso ondo eraman naiz berarekin eta gainera, bere lanbidea ezin duela hobeto egin usted dut. Izan ere, hasieran nire ingelesarekiko interesa oso baxua zen baina irakasle honek ideia horiek aldatu zizkidan.

Astelehen hontan elkartu nintzen berarekin, arratsaldeko 18:00etan bere etxean. Hasieran lana zaila izan zen bere alaba inguruan zebilelako zirikatzen, baina hori konpontzean elkarrizketari ekin genion. Nire jarrera hasieran oso lotsatia izan zen, duela urte asko ez nuela ikusten eta, baina ondoren oso gustura egon nintzen berarekin oroitzapen asko etorri zitzaizkidalako burura eta gainera eroso sentitzea egiteaz gain, arratsalde polita pasa nuen eta.

Nola izan zen haurrekin izandako lehen kontaktua? Galdera horretan denbora asko egon naiz pentsatzen, etorkizunean nolakoa izango den pentsatzen, eta irakasle bati galdetzeko aukera izan dutenez aprobetxatu egin dut. Uste nuen bezala, erantzuna honakoa izan zen: “Hasiera ez zitzaidan oso errexa egin. Ohituta zaude batekin edo birekin egotea, baina horrela, bapatean horrenbeste umeen aurrean egotea arraroa egiten zitzaidan. Ondoren pixkanaka pixkanaka ohitzen joan nintzen…”. Urduri zegoela eta konplikatua izan zela ere aipatu zuen.

Denborak Aurrera egiten zuen eta 19.galderara (nola egiten duzu lan beraiekin?) iristean nirekin aurrera eraman ez duen ideia bat aipatu du, nire gustokoa izan dena eta aproposa iruditzen zaitena. Filmak ipintzerakoan bertsio originalarekin umeak gauz askotaz ohartzen ez zirela konturatu zenez, remix baten antzekoa egiten zuen honekin. Zati originalak (ingelesez eta subtitulorik gabe), gaztelerazko zatiak eta originalak baina subtituloekin ipintzen zituen, umeei erraztasuna emateko eta gehiago ikasi ahal izateko. Egia da berarentzat errezena bertsio originala subtituloekin edo gabe ipintzea izango litzatekeela, baina berari espeziala egiten diona hauxe da, bere umeekiko zaletasuna eta beraiekiko egiten duen lana.

Bost galdera falta zirenean amaitzeko, gai serio batetaz aritu ginen, gatazka eta bullying-ari buruz. Aipatu zuen lehenengoa gatazka kasu bat izan zen, bioi harrituta utzi ziguna. Ikasle on batek (arazorik eman ez zituena, beti lasaia zena) beste bati aurpegian jo eta hortz bat kendu zion golpearekin eta anbulategira eraman behar izan zuten. Golpea jaso zuenak normalean nahiko zirikatzailea zela esan zidan eta beraz, hori izan daiteke salaketarekin bukatu zen liskarraren arrazoia. Ondoren bulying kasuarekin jarraitu zuen. Kasu hau klase desberdinen arteko denboran gertatu zen, normalean giltzapetuta egoten zen armairu batean. Maria pasilloan zegoela gauz arraro bat somatu eta bertara urbiltzean armairuaren atea ireki eta ume bat aurkitu zuen, guztiz izututa zegoena.

Bestalde, lanean hasi behar det irakasle bati zer aholku emango liokeen galdetu nion eta ideia hauek borobilduko nituzke: psikologia ondo menperatu behar da (harreman estuak sortzeko), harreman naturala eduki behar da eta disziplina eta askatasunaren aldetik oreka lortzen saiatu behar da. Aholkuak esan eta galdetu zidan ea nahi nuen irakasleen artean nahiko ezaguna den anekdota (hiru Santxoen anekdota) bat kontatzea eta hori da egin zuena. Irakasleek hasieratik jubilaziora arte pasatzen dituzten hiru etapa edo faseekin du zerikusia.
Jada bi galdera gelditzen ziren bukatzeko eta irakasle baten funtzioa nola definituko lukeen galdetu nion eta horrekin batera irakasle on batek ea zer ezaugarri eduki beharko lituzkeen. Lehenengoari buruz edukina soilik ez duela transmititu behar esan zuen, horrez gain bizitzan pertsona ona izateko behar diren baloreak ere transmititu behar direla. Aldiz, irakasle ona izateko ez dela oso leuna ez oso zorrotza izan behar esan zuen. Ondoren, zenbait anekdota dibertigarri kontatu zizkidan.

Bukatzeko, irakasle moduan bizi dituen urteetan gauz onak eta txarrak izan dituela esan behar dut. Gauz onak gehiago izan diren arren, garrantzitsuena da zailei aurre egitea lortu zuela eta gauz horiei esker hobetzea lortu duela. Elkarrizketa honek irakaslea beste modu batean ezagutzeko balio izan dit eta baita lehen berekiko nituen pentsamenduak indartzeko.

Irakasteaz, irakasle bati

Luis Olaizola irakasle miresgarriarekin elkartzea erabaki nuen. DBHko 3. eta 4. kurtsoetan, eta batxilergoko 1. mailan nire historia irakaslea izan eta gero, elkarrizketa luze bat izan genuen. Honetan, hainbat gauza interesgarri kontatu zizkidan. 
Dagoen tokira heldu arte egindako ibilbidea kontatzen hasi zen. Garai hartako “batxilergoa” arte, eskola pribatuetan ikasi zuen, bere gurasoek pentsatzen baitzuten irakaskuntza pribatua hobea zela. Ondoren, historiako karrera egin zuen, eta bukatzean, klaseak eman ahal izateko, CAP formakuntza egin zuen. Irakasle izatea erabaki zuen haren karreraren irtenbide nagusia zelako, eta batez ere, txikia zenean klasera joatea gustuko zuelako.

Luis, 20 urte darama klaseak eskola publikoetan ematen, bere gurasoen guztiz kontrako iritziarekin. Beste lanbideetaz galdetzerakoan, margolaria izan nahiko zuela esan zidan. Gaur egun bi gauzak batera egitea lortu du, berak egindako kamisetak saltzen baititu Interneten bidez. Nahiz eta irakaskuntzarekin zer ikusirik ez duten lanbideak bete dituen, ziurtatzen du bete duen lan hoberena irakaslea izan dela. Bere lana egitea gustuko du eta nire ustez, ikasleek horren eragina nabaritzen dugu. 
Oso lagungarria da guretzat irakaslea gustura etortzea klasera, eta ez islatzea haren arazoak ikasleekin, klasera joatea guztientzat egoera erosoa izan dadin.


Bere esperientzian zehar momentu polit eta zail asko gogoratzen ditu, beraz, ez daki bat aukeratzen. Kontatu zidan lehenengo klasean urduri zegoen arren humore onez eta heldutasunez eraman zuela. Beti segurtasunez eman ditu klaseak, positibo izatea oso lagungarria delako. 

Objetibotasunari buruz hitz egitean, honek komentatzen zuen ez zela posible objetiboki jokatzea, test moduko azterketa bat ez bazen. Bere ustez ez da posible, eta gehitu zuen bitxikeria bat, ehunekoekin gustatzen zitzaiola notak jartzea, 9’975 atera duenak, 10 ateratzen saiatuko delako.
Bere bizitza zerotik hasi ahal izan balu, bide berdina jarraituko zuen, soilik egindako akatsak zuzenduz.

Historiaz, historiako irakasleari...aipatzerakoan Franco garaian hezkuntzan ematen zen lema hau “la letra con sangre entra”, ez dela irakasteko modu egokiena dio. Berak gustuko du ikasleek azaltzen duena ulertzea, eta norbait ez duenean ulertzen aipatutako zerbait “beharrezkoa bada 20 aldiz errepikatuko du”, baina indarkeria erabili gabe.

Irakasle onak benetan bokazioa behar duela zion, gero segun eta irakaslea pazientzia gutxiago edo gehiago…

Bere irakasle formakuntzan ikasi zuen gauzetatik gaur egun arte ez du ezeren beharrik izan, benetan ez zuelako ezer ikasi. Irakasle formakuntzan teknologia berrien erabilpena irakastea falta dela dio.
DBHn eta BHIn ematen duenez, galdetu behar nuen aldaketarik nabaritzen bazuen. Klaseak berdin eman arren DBHn astunago dela ziurtatzen zuen, derrigorrezkoa baita. Dena den, bietan mota guztietako ikasleak daudela zioen, batzuk sartzen direlako BHIra inertziagatik baita.
Bukatzeko, Lehen Hezkuntzako graduari buruz iritzia galdetu nion. Ia guztiek bezala pentsatzen du, zer egin ez dakiten ikasleek hara sartzen direla. Irakasle izateko ezaugarri batzuk behar dira, ez du balio egin egiteagatik.

Oso eroso sentitu nintzen elkarrizketan, azkar pasatu zitzaidan. Animo asko eman zizkidan ikasketekin, eta aintzat hartzeko etorkizunerako aholkuak eman zizkidan. Pentsatutakoa baina hobeto eman zen.